फार पूर्वी एका गावात देवव्रत नावाचा ब्राह्मण राहत होता. तो पत्नी देववधूसोबत राहत असे. लग्नाची काही वर्षे त्यांना मुलबाळ होत नसल्याची समस्या होती. मुले मिळावीत म्हणून दोघेही रोज देवाची प्रार्थना करायचे. काही वर्षांनी त्यांना मूल झाले. मुल मिळाल्याने दोघेही खूप आनंदी झाले. त्याने मुलाला देवाचे वरदान मानले.
देववधू तिच्या मुलाची फार काळजी घेत असे आणि त्याच्यावर खूप प्रेम करत असे. एके दिवशी ती घराबाहेर पडली तेव्हा तिला मुंगूसचे पिल्लू दिसले. त्या मुंगूस पिल्लास असे एकटे पाहून देववधूला त्याची दया आली आणि तिने त्याला आपल्या घरी आणले. तिने आपल्या मुलाला आणि मुंगूसच्या पिल्लास चांगले वाढवले आणि दोघांची काळजी घेतली.
कालांतराने त्यांचा मुलगा थोडा मोठा झाला होता आणि मुंगूसही मोठा झाला होता. मुंगूस आणि त्याची पोरं एकमेकांशी खेळत असत. एके दिवशी ब्राह्मणाची पत्नी आपल्या मुलाला पाळणाजवळ ठेवून बाहेर गेली. ती बाहेर पडली असताना एक साप तिच्या घरी आला. तो साप पाळण्यात ठेवलेल्या मुलाकडे जात असताना मुंगूसने त्याच्यावर हल्ला केला. दोघांमध्ये बराच वेळ भांडण झाले आणि शेवटी मुंगूसाने त्या सापाला मारले. अशा प्रकारे मुंगूसाने मुलाचे प्राण वाचवले.
काही वेळाने सून घरी परतली तेव्हा मुंगूसच्या चेहऱ्यावर रक्त पडलेले दिसले. मुंगूसाच्या तोंडातील रक्त पाहून वधू घाबरली आणि तिच्या मनात पहिला विचार आला की मुंगूसने आपल्या मुलाला मारले आहे. या विचाराने देववधूने मुंगूसला काठीने मारहाण केली. मुंगूस मारल्यानंतर ती आत गेली तेव्हा तिने पाहिलं की तिचा मुलगा पाळण्यात शांत झोपला होता आणि जवळच एक मेलेला साप पडला होता.
Photo by Nivedh P from Pexels: https://www.pexels.com/photo/a-wildlife-photography-of-an-indian-cobra-10440465/
हे पाहून ब्राह्मणाच्या पत्नीला समजले की मुंगूसाने आपल्या मुलाचे रक्षणच केले आहे आणि त्याला ग़ैरसमजूतीने मृत्यूदंड देण्यात आला आहे. अशा स्थितीत देववधू जमिनीवर बसून रडू लागली. तिचा नवरा ब्राह्मण परत आल्यावर त्याने बायकोला विचारले, इथे काय झाले हे?
नवऱ्याला प्रश्न विचारल्यावर नवरीने त्याला सर्व प्रकार सांगितला. देववधूने असेही सांगितले की तिला आता पश्चाताप होत आहे. अशा स्थितीत तिचा नवरा देवधुला म्हणाला, “तू मुलाला एकटी सोडली होतीस. यामुळे याची शिक्षा तुम्हाला भोगावी लागली आहे, केवळ हलगर्जी आणि ग़ैरसमजूत!
कहानीतुन धडा
ग़ैरसमजूत आणि राग आपले वैरी आहेत! गैरसमजूतीतून केलेले कृत्य निंदनीय असते, तसेच आपला राग नियंत्रित करा!
कहानी का हिंदी में सारांश
क्या कहती है यह कहानी?
यह कहानी एक ब्राम्हण की पत्नी की है, जो एक गांव में रहते थे। बहुत दिनों बाद भगवान की कृपा से उसे एक बच्चा मिला था। उस बच्चे को उसकी माँ बहोत प्रेम करती थी और उसकी देखभाल भी अच्छी तरह से करती थी।
एकदिन उस ब्राम्हण पत्नी को राह चलते मुंगुस का पिल्ला मिल गया। उसे उसकी दया आ गई और वह उसे अपने साथ घर ले आयी। सालभर बाद वह बच्चा और मुंगुस के पिल्ले में अच्छी दोस्ती हो गयी और वे अब साथ खेलते थे।
एकदिन की बात है, वह ब्राम्हण पत्नी अपने बच्चे को पालने में रख बाहर जाती है। उसी वक्त एक सांप घर मे आकर उस बालक के पालने की ओर चल देता है, वह मुंगुस यह सब देख रहा था। उसने उस सांप पर हमला कर दिया और उस सांप को मार दिया। थोड़ी देर बाद वह बच्चे की माँ लौट आयी तो उसने उस मुंगुस के मुँहपर खून देखा। वह बहोत घबरा गई, यह समझकर की उसने उसके बच्चे को ही मार दिया हो। उसने पास की लाठी से उसे जान से मार दिया। मगर अंदर अपने बच्चे को सुरक्षित देख उसे अपने गलती का एहसास हो जाता है। मगर उसके पास अब पश्चाताप के आंसू के अलावा कुछ नही रहा। गलतफहमी और गुस्से ने सब खत्म कर दिया था।
